Apollo in Voorhout?

Ik ga jullie iets vertellen over één van mijn jeugdzondes. Vroeger, in het huis waar ik met mijn ouders en zus in Goor woonde, had ik de zolderslaapkamer. Dat was heerlijk, een hele grote kamer, de hele bovenste verdieping voor mij alleen. Posters aan de muur van zonsondergangen èn Gerard Lenorman. Planken aan de muur met lekker veel boeken en tijdschriften. Stond een bed, bureau, zithoek, en, heel belangrijk, een platenspeler. En aan die platenspeler had mijn vader een oude luidspreker gekoppeld, en die had hij weer ingebouwd onder het schuine dak, aan de straatkant van het huis. Zo had ik, op die zolderkamer, een prachtig en vooral hard geluid van al mijn favorieten. Ik vond het een heerlijke kamer en heb er heel veel tijd doorgebracht, met en zonder vriendinnen, maar altijd met muziek.

Wat ik nog wel eens vergat was dat de straat daar dan ook van mee kon genieten, maar daar hadden mijn ouders een waarschuwingssysteem voor: ze tikten hèèl hard met hun trouwring op de ijzeren trapleuning beneden (en dat hoorde je echt wel als ze dat deden!) en riepen dan naar boven: ‘Marloes, Apollo komt weer langs, zèt zàchter dàt dìng!!!’. Apollo was (is) de plaatselijke fanfare in Goor, en volgens mijn ouders klonk het, als ik de muziek zo hard zette als ik volgens hen deed, net zo luid in onze straat als wanneer Apollo daar door zou lopen terwijl ze speelden… (ik heb dat altijd wat overdreven gevonden… 😉 )

Maar goed, die jeugdzonde. Of één van de, in ieder geval. Ik draaide dus veel platen, als ik op mijn kamer was, bezig of niet. Gérard Lenorman, maar ook anderen. Geluid lekker hard, meezingen, en ik danste dan graag, daar leende de kamer zich ook prima voor. Kon me heerlijk in-, en tegelijkertijd ook uitleven in de muziek, met het idee dat niemand dat wist….

Waarom ik dit nu vertel? Gisteren had ik een rommeldagje thuis. Zo’n dag van alleen thuis, lijstje met klusjes die moeten en verder niet zo veel. Paar telefoontjes, bijkletsen met deze en gene, paar oefeningen doen, uurtje visite, lekker weer buiten dus regelmatig even buiten zitten kortom: een heerlijke dag. ’s Avonds, na het eten naar boven, nog even wat was wegstrijken, die er nog lag. Telefoon mee, en hee, daar ligt een luidspreker die erop aangesloten kan, dus wel ja, lekker. Muziekje erbij, net als toen, iets minder hard maar niet minder lekker! Raam open, windje erbij, zomerse muziek, warmte èn een lijf dat de hele dag al heerlijk goed voelde en ineens realiseerde ik me wat ik, al strijkend stond te doen: te dansen! En dat was heel, heel erg lang geleden. Ik schrok er gewoon van toen ik het in de gaten had, maar realiseerde me ook direct daarna dat ik het deed. Ik, met mijn lijf! En het voelde zo goed, en vertrouwd en fijn! En mijn lijf, dat deed het gewoon, alles wat ik wilde! Los, zonder vallen, alle bewegingen die je maakt op een dansvloer!

Ik heb het strijkijzer weggelegd. De muziek harder gezet (heel even gedacht aan Apollo vanwege het open raam maar besloten dat ons hofje dat vast prima zou vinden) en het nummer dat speelde nog twee afgespeeld terwijl ik door de slaapkamer danste. Daarna een paar traantjes weggepinkt, gaan uitblazen en nagenieten. En het deze keer wel gedeeld met een paar mensen, in tegenstelling tot vroeger… 😉

En nu is het de dag na. Af en toe zie ik mezelf weer staan gisteren… Realiseer ik me dat dit dan wèl het resultaat is van de prednison, die nog steeds niet alles doet wat we hoopten maar hierbij dus wèl helpt, net als nog een paar andere dingen die de laatste week toch nog weer beter gaan. Maar tegelijkertijd natuurlijk ook geen tovermiddel is, want vandaag wil het niet. En sta ik dus weer met beide benen op de grond, of liever gezegd, omhoog op de bank. Ik voel het, samen met de minder goede nacht, het warme weer en alle andere activiteiten van gisteren. Want eerlijk is eerlijk, Het was wèl een beetje veel….

Maar wat was het lekker en voelde het goed. En dan mag het best vandaag wat minder, misschien zelfs wel even helemaal niks. Er is ook heerlijke luistermuziek van Gérard. En Apollo oefent ook niet elke dag, maar gaat dat misschien de komende tijd wel vaker doen, wie weet ook nog een keer in Voorhout…. 😉