Zo ziet een grens eruit

Ik geef me wel een beetje bloot zo maar dit is hoe een grens ziet en voelt, en daar wil ik jullie toch een keertje deelgenoot van maken.

Vijf uur verschil…

De linker foto is van tien uur vanochtend. Ik ging zo lekker. Ontbeten, aangekleed en al twee telefoontjes gepleegd, regeldingen voor de thuis infuzen volgende week.
Afspraak maatschappelijk werk (telefonisch), tussendoor even vegen. En ja, volgens schema van de ergo tussendoor ook nog even zitten. Niet echt relaxed, achteraf gezien, maar toch…
Na maatschappelijk werk nog even een paar regeltelefoontjes voor volgende week.
Weer even zitten.. Manlief komt beneden, online presentatie gegeven dus vertellen. Even kletsen samen en ik dacht nog ‘goh, ik ga echt lekker…’ (en pas later dacht ik ja tut, zo werkt dat toch ook met adrenaline… 🥴)

Na de lunch naar boven. Wel blij dat ik lig. Tikkie onrustig, van alles vliegt nog door m’n hoofd.
Wegzakken af en toe, niet echt slapen . Tegen drie uur geef ik t op. Ik ga zitten. Voel me waardeloos. Dom. Leeg. Waarom deed ik t nou toch weer?? Huilbui. Weet niet waarom, maar dat helpt wel…

Naar beneden. Buiten zitten. Beetje haken. Blg gevoel is minder maar niet weg. Benen zeer, armen moe. Op tijd eten. Lekker onderuit. Avondje tv, t komt vast goed, terwijl manlief even lekker gaat zeilen met een vriend.

De rechter foto is van half vier, gevalletje ‘eigen schuld dikke bult’ ?
Toch weer over grenzen gegaan, vanochtend….