Stilte en ruimte

Dit wordt misschien wel een beetje een meditatieve blog. Het is een beetje stil aan deze kant. Ik heb ook niet zoveel te melden, vind ik. Het is overal een beetje stiller, zou dat het zijn? Het maakt voor mij nog niet eens zo heel veel verschil met eerder, het was al even stil hier. Ik zat al een paar maanden in een soort van lock down. Sterker nog, daar kon ik eigenlijk net weer een beetje uit. Maar toch, dit is anders, daar schreef ik al eerder over. Een andere lockdown, die meer en andere stilte geeft.
Een stilte, die me af en toe aanvliegt, maar ook ruimte geeft.

Ruimte buiten, alhoewel dat op een zonnige zondag ook wel weer tegenvalt hier in de bollenvelden, maar ook ruimte binnen.
Binnen in huis, hoewel het opruimen hier lang niet zo snel en groots gaat als bij sommige anderen, als je de rijen die er nog steeds bij de verschillende gemeentewerven staan mag geloven.
Maar ook binnen in mijn hoofd. En als het buiten en binnen een paar dagen stiller is dan gewenst wordt die ruimte al gauw gevuld met gedachtes. Gedachtes die dan toch een eigen plekje op gaan eisen.
Gedachtes over het afgelopen jaar, wat er allemaal gebeurd is, hoe mijn lijf veranderd is toch weer. Wat de invloed is van al die medicijnen op mijn lijf. Hoe zal het verder gaan? Ga ik weer vertrouwen op dat lijf? Hoever ga ik herstellen, wat ga ik wel en wat ga ik niet meer kunnen en hoe lang gaat dat duren? Ga ik de chemo helemaal niet meer nodig hebben of is dat teveel gevraagd? En wat doe ik dan, wat wil ik dan? Allemaal dingen waar, in ieder geval nu, geen antwoord op is. Maar nu er ruimte in mijn hoofd is, poppen al die vragen op. Vragen die beantwoord willen worden om daarna wellicht opgeruimd te kunnen worden.
En dan merk ik dat het best een tijdrovende en soms lastige klus is. Maar met wat hulp leer ik nu ook dat het niet allemaal ineens beantwoord en opgeborgen hoeft te worden, dat dat eigenlijk soms ook niet kan. Dat een aantal dingen met enige regelmaat ook af en toe weer tevoorschijn zullen piepen. Niets aan te doen, hoort erbij, komt tijd, komt raad. En als dat gebeurt, dat ze weer tevoorschijn komen, geef ze dan maar die ruimte en aandacht, eventjes.

Ruimte in mijn hoofd is er gelukkig ook meer om andere dingen te doen. Actiever bezig te gaan met die schrijfcursus, daar lekker mee aan de slag. Heerlijk vind ik dat. Ruimte om uitgebreid te appen, online spelletjes te doen 😉 en te (video-) bellen met vriendinnen en zuslief. Nog zoiets leuks, videobellen, die houden we erin wat mij betreft!! Ik mis daarbij wel heel erg het niet even kunnen knuffelen bij aankomst en afscheid maar verder is het misschien nog wel leuker dan ‘op visite’? Even samen een bakkie, en dan door.

Daarbij komt dat deze van buitenaf opgelegde ruimte en stilte ook rust geeft. Ik hoef niet alles wat ik wil, het kan toch nog niet. En daardoor kan ik meer verdelen over de dag, de week, en dat voelt goed. Ik rust toch meer en mijn lijf krijgt meer de tijd om te herstellen dan wellicht anders was gebeurd. En dat vindt mijn lijf fijn en dat laat het merken. Zo komt er langzaam maar zeker ruimte om meer te doen, zij het heel voorzichtig. Een stukje verder te gaan op de loopfiets, iets meer in huis te doen. Ruimte om op te bouwen, en dat is een heel fijn gevoel. En over die ruimte in huis gesproken, die is inmiddels weer groot genoeg voor gezinsuitbreiding binnenkort, maar daarover later meer… 😉

En zo gaat alles hier toch door, zij het in een wat vertraagd tempo. Ik mis heel erg het lijfelijke contact met iedereen die me lief is, maar het zij zo. Tot nu toe gaat het virus onze deur voorbij, en ik hoop dat dat zo blijft. Al die knuffels halen we wel weer een keer in.
Mijn hart gaat uit naar alle families die wel door het virus getroffen worden en geliefden verliezen. Ieder verlies is erg, maar in deze tijd, met alle beperkende maatregelen tijdens en na het ziekbed.. Afschuwelijk, wat je op tv allemaal ziet. Wij hebben nog de ongelofelijke luxe dat we de tv uit kunnen zetten en zo zelf te kunnen kiezen voor stilte en ruimte, waar voor anderen die keus al niet meer mogelijk is.

Dus geniet van de stilte en ruimte nu het kan, als het kan. En blijf gezond allemaal, zorg goed voor jezelf èn elkaar en houd hoop!

🙏❤️🙏