Augustus en gevoel..

Zo’n beetje halverwege de maand en het wil niet zoals ik het wil. Dat wordt de kern van deze blog, je bent gewaarschuwd dus! En omdat schrijven soms ook helpt…. 😉

Augustus was altijd mijn maand. Al zolang als ik me kan herinneren, vanaf vroeger al. Ik ben jarig, mijn vader was jarig, allerlei gezelligheid. Daarnaast hoogzomer, schoolvakantie, soms op vakantie, ik hield ervan! Nog wel trouwens. Ik leerde er Hans in kennen en weer later kwamen de jongens erbij. Ook allebei geboren in augustus, dat maakte het feest compleet.

Een paar jaar terug veranderden een aantal dingen flink in ons leven en veel daarvan hebben op één of andere manier een relatie met augustus of roepen juist in augustus herinneringen op aan… Maakt augustus toch anders, zachtgezegd.
Mijn eigen verjaardag, toch anders dan anders dit jaar, na alle behandelingen van afgelopen jaar. Mijn vaders verjaardag, eind van de maand, toch net even iets meer aan hem denken. Drie jaar geleden was dat ook de dag waarop mijn moeder overleed, een paar maanden na mijn vader. Al met al veel herinneringen. Vooral hele mooie, maar ook altijd even slikken. Maar tot nu toe ging ’t goed en dit jaar viel het vooralsnog best mee.
We hadden andere dingen in de familie en vriendenkring die ons flink bezig hielden, waar we nodig waren en die mij ook afleidden van de rest. Ik dacht er wel aan, maar minder. Tussendoor af en toe even met een lieve vriendin op een bankje zitten in Katwijk, even stoom afblazen en bijkomen en dan weer door. Lukte best goed ondanks beperkte energie en daar was, ben, ik eigenlijk ook wel heel erg blij mee!

Tot afgelopen week. Hans zijn broer is weer thuis, gelukkig, en mag daar nu een paar weken verder herstellen voordat een revalidatietraject gaat beginnen. De goede vriend heeft de onderzoeken gehad en weet en kan weer iets meer. Minder dingen voor ons om mee bezig te zijn, de rust keerde een beetje terug. Het was nog wel heel warm buiten, geen feestje voor mijn spieren, en zeker niet voor mijn energie, maar vooruit, wie had daar geen last van.. Tijd voor leuke dingen weer.

Daar komt alleen nog wel ‘even’ bij dat ik volgende week weer onderzoeken heb. Onderzoeken om te kijken ‘hoe het is’, of ‘het’ nog weg is. Een paar dagen daarna dan de uitslag. En dat maakt het ‘tijd voor leuke dingen’ net even lastiger dan ik wilde.
Want met alle dingen van de afgelopen weken was dat lekker op de achtergrond gebleven, mooi voordeel in alles. Maar dit weekend wist ik weer dat ik dacht, toen ik die onderzoeken ging afspreken ‘hmm, ik weet niet of ik daar blij mee ben, juist in augustus toch nog even weer spannend…’
En inderdaad, nee, dat ben ik niet echt. 🙂 ‘Maar’, dacht ik ook , ‘uitstellen is ook geen optie, het blijft spannend, dus kom op!’.

En dat denk ik nog steeds, maar is dus wel even schakelen. En dat geeft niet, dat weet ik en dat vind ik ook nog steeds. Wil ik ook. Want alles wat al was, hoe heftig ook op dat moment, valt ook wel in de categorie ‘zo is het leven’, inclusief schoonbroer en goede vriend die daarbij kwamen. En de onderzoeken daarbij, het is eenmaal zo.
Verstandelijk gezien dan. 🙂

‘Maar’, zo zei vanochtend maatschappelijk werk met wie ik een afspraak had en aan wie ik vertelde hoe ik dan toch baalde van alle tranen die er ‘ineens’ waren de afgelopen dagen, ‘je moet niet zo streng zijn voor jezelf door die gevoelens niet te willen. Dat is niet reëel. Sowieso al niet, maar nu helemaal niet. Want de afgelopen weken waren heftig, en dat mag je voelen. Dat is niet leuk, maar ook niet heel erg raar natuurlijk. En het is niet handig als je jezelf daarbij dan in de weg gaat zitten door dat niet te mogen…’.
En dat is ook wel zo natuurlijk, maar voor een ander altijd makkelijker dan voor jezelf …

Maar ik ga het wel doen. Mezelf het af en toe toestaan, naast de leuke dingen die ik ook doe, even te denken, ‘brrrr, volgende week’ .
En daarbij ook even weer een tandje rustiger, en soms ook even lekker zitten, beetje de onrust uit mijn lijf krijgen.
Even bijkomen van de afgelopen weken, en genieten van dingen die er wel zijn. Meteen maar begonnen vandaag. Vanochtend met Hans gerommeld in de groentetuin van vrienden die op vakantie zijn. Nu ook weer lekker buiten, met de laptop, een glas fris. Even lekker spuien in een blog, en in een veel aangenamere temperatuur dan vorige week.

En zo blijft het toch ook best wel een lekkere maand, augustus…